今回は、人種差別についての研究です。多様性のある米国ですが、人種問題は以前根深い問題のようです。海外からの友人から、客観的に良く言われるのは、日本は移民問題について あまり考えなくていいよね と言われます。確かに大陸と地続きになっていないのが 一番大きいと思います。少子高齢化を迎えるにあたり、今後人手不足に対してどう対処していくのか どこの職場でも課題です。また、個人に鑑みると医療の進歩で１００歳まで生きることを考えると９０歳近くまで現役でいられるには、どうキャリア形成していくべきか、折り返し地点である４５歳、真剣に考えていかなければと考える今日この頃です。
問い）
Joseph Glatthaar’s Forged in Battle is not the first excellent study of Black soldiers and their White officers in the Civil War, but it uses more soldiers’ letters and diaries – including rare material from Black soldiers –and concentrates more intensely on Black-White relations in Black regiments than do any of its predecessors.Glathaar’s title expresses his theses: loyalty,friendship, and respect among White officers and Black soldiers were fostered by the mutual dangers they faced in combat.
Glattaar accurately describes the government’s discriminatory treatment of Black soldiers in pay, promotion, medical care, and job assignments, appropriately emphasizing the campaign by Black soldiers and their officers to get the opportunity to fight.That chance remained limited throughout the war by army policies that kept most Black units serving in rear-echelon assignments and working in labor battalions. Thus, while their combat death rate was only one-third that of White units, their mortality rate from disease, a major killer in this war, was twice as great. Despite these obstacles, the courage and effectiveness of several Black units in combat won increasing respect from initially skeptical or hostile White soldiers. As one White officer put it, “they have fought their way into the respect of all the army.”
In trying to demonstrate the magnitude of this attitudinal change, however, Glattaar seems to exaggerate the prewar racism of the White men who became officers in Black regiments. “Prior to the war,” he writes these men, “virtually all of them held powerful racial prejudices.”While perhaps true of those officers who joined Black units for promotion or other self-serving motives, this statement misrepresents the attitudes of many abolitionists who became officers in Black regiments. Having spent years fighting against the race prejudice endemic in American society, they participated egarly in this military experiment, which they hoped would help African Americans achieve freedom and postwar civil equality. By current standards of racial egalitarianism, these men’s paternalism toward African Americans was racist.But to call theirfeeling “powerful racialprejudices” is to indulge in generational chauvinism – to judge past erasby present standards.
Google翻訳（日））
Joseph Glatthaarの戦闘での鍛造は、黒人兵士と南北戦争での白人将校の最初の優れた研究ではありませんが、兵士の手紙や日記を使用しています - 黒人兵士からの希少材料を含む - そして、前任者よりも黒い連隊。グラサールのタイトルは、彼の論文を表現しています：白人将校と黒人兵士の間の忠誠心、友情、尊敬は、戦闘で直面した相互の危険によって育まれました。
Glattaarは、戦争の機会を得るために黒人兵士とその将校のキャンペーンを適切に強調して、給与、昇進、医療、就労の黒人兵士に対する政府の差別的扱いを正確に記述している。ほとんどの黒人ユニットは後部陸軍任務に従事し、労働大隊で働いていた。このように、戦闘死亡率はホワイトユニットの3分の1に過ぎなかったが、この戦争の主要な殺人犯である死亡率は2倍になった。これらの障害にもかかわらず、戦闘におけるいくつかの黒人ユニットの勇気と有効性は、当初の懐疑的あるいは敵対的な白人兵士からの尊敬を増やしました。あるホワイト・オフィサーは、「彼らはすべての軍の尊敬の念を抱いて戦ってきた」と述べた。
しかし、この態度の変化の大きさを実証しようとすると、グラッタールは黒人連盟の役人になった白人男性の戦前の人種差別を誇張しているようだ。 「戦争に先立ち、これらの男性は、事実上すべてが強力な人種的偏見を抱いていた」と主張している。この宣言は、昇進やその他の自助動機のために黒人部隊に加わった役人にはおそらく当てはまるが、黒人連隊の役人になったのは誰ですか？アメリカ社会で風土侵害と戦って何年も過ごしてきた彼らは、この軍事実験にはまったく参加した。彼らはアフリカ系アメリカ人が自由と戦後の市民平等を達成するのを助けることを望んだ。人種平等主義の現行基準によって、アフリカ系アメリカ人に対するこれらの男性の父親主義は人種差別主義者であった。しかし、彼らの感情を「強力な人種差別撤廃」と呼ぶことは、過去の悲惨な現行基準を判断するために世代主義に耽ることである。
Google翻訳（西））
Forged in Battle de Joseph Glatthaar no es el primer estudio excelente de soldados negros y sus oficiales blancos en la Guerra Civil, pero usa más cartas y diarios de soldados -incluyendo material raro de soldados negros- y se concentra más intensamente en las relaciones Negro-Blancas en Negro regimientos que cualquiera de sus precursores. El título de Gathaar expresa sus tesis: la lealtad, la amistad y el respeto entre los oficiales blancos y los soldados negros fueron fomentados por los peligros mutuos que enfrentaban en el combate.
Glattaar describe con precisión el tratamiento discriminatorio del gobierno de los soldados negros en el pago, la promoción, la atención médica y las asignaciones de trabajo, haciendo hincapié en la campaña de los soldados negros y sus oficiales para tener la oportunidad de luchar. Mantuvo a la mayoría de las unidades negras sirviendo en tareas de escalón trasero y trabajando en batallones de trabajo. Por lo tanto, mientras que su tasa de mortalidad de combate era sólo un tercio de las unidades blancas, su tasa de mortalidad por enfermedad, un asesino principal en esta guerra, fue dos veces mayor. A pesar de estos obstáculos, el valor y la eficacia de varias unidades negras en combate ganaron cada vez más respeto de los blancos inicialmente escépticos u hostiles. Como dijo un oficial blanco, "se han abierto camino en el respeto de todo el ejército".
Al tratar de demostrar la magnitud de este cambio de actitud, sin embargo, Glattaar parece exagerar el racismo de antes de la guerra de los hombres blancos que se convirtieron en oficiales en los regimientos negros. "Antes de la guerra", escribe a estos hombres, "virtualmente todos ellos tenían poderosos prejuicios raciales". Aunque tal vez sea cierto de aquellos oficiales que se unieron a las unidades de Negro para la promoción u otros motivos egoístas, esta declaración tergiversa las actitudes de muchos abolicionistas Que se convirtieron en oficiales en regimientos negros. Habiendo pasado años luchando contra el prejuicio racial endémico en la sociedad americana, participaron egarly en este experimento militar, que esperaban ayudar a los afroamericanos a alcanzar la libertad y la igualdad civil de la posguerra. Según los estándares actuales del igualitarismo racial, el paternalismo de estos hombres hacia los afroamericanos era racista. Pero llamar a sus sentimientos de "poderosos prejuicios raciales" es ceder al chovinismo generacional - juzgar las normas anteriores.
Google翻訳（仏））
Joseph Glatthaar's Forged in Battle n'est pas la première étude excellente des soldats noirs et de leurs officiers blancs dans la guerre civile, mais elle utilise plus de lettres et de journaux de soldats - y compris du matériel rare provenant de soldats noirs - et se concentre plus intensément sur les relations noir-blanc Les régiments noirs que l'un de ses prédécesseurs. Le titre de Gatahaar exprime ses thèses: la loyauté, l'amitié et le respect parmi les officiers blancs et les soldats noirs ont été favorisés par les dangers mutuels qu'ils ont rencontrés dans le combat.
Glattaar décrit avec précision le traitement discriminatoire du gouvernement contre les soldats noirs dans les salaires, la promotion, les soins médicaux et les tâches, en insistant de manière appropriée sur la campagne menée par les soldats noirs et leurs officiers pour avoir la possibilité de se battre. Ces chances sont restées limitées pendant toute la guerre par les politiques de l'armée A gardé la plupart des unités noires servant dans les tâches de l'arrière-échelon et travaillaient dans des bataillons de main-d'œuvre. Ainsi, alors que leur taux de mortalité par combat n'était qu'un tiers de celui des unités blanches, leur taux de mortalité par maladie, un tueur majeur dans cette guerre, était deux fois plus grand. En dépit de ces obstacles, le courage et l'efficacité de plusieurs unités noires dans le combat ont gagné le respect croissant des soldats blancs initialement sceptiques ou hostiles. Comme l'a dit un officier blanc, "ils ont lutté dans le respect de toute l'armée".
En essayant de démontrer l'ampleur de ce changement d'attitude, cependant, Glattaar semble exagérer le racisme d'avant-guerre des Blancs devenus officiers dans les régiments noirs. "Avant la guerre", il écrit ces hommes, "pratiquement tous ont eu de puissants préjugés raciaux". Bien que cela soit vrai pour les officiers qui ont rejoint les unités noires pour la promotion ou d'autres motifs autonomes, cette déclaration déforme les attitudes de nombreux abolitionnistes Qui sont devenus officiers dans les régiments noirs. Après avoir passé des années à se battre contre les préjugés de race endémiques dans la société américaine, ils ont participé à cette expérience militaire qu'ils espéraient aider les Afro-Américains à obtenir la liberté et l'égalité civile de l'après-guerre. Selon les normes actuelles d'égalitarisme racial, le paternalisme de ces hommes vis-à-vis des Afro-Américains était raciste. Mais appeler leurs «préjugés raciaux puissants» est de se livrer au chauvinisme générationnel - pour juger les normes actuelles antérieures.
Google翻訳（伊））
Il forgiato di Giuseppe Glatthaar in battaglia non è il primo studio eccellente dei soldati neri e dei loro ufficiali bianchi nella guerra civile, ma utilizza lettere e diari dei soldati - inclusi i materiali rari dei soldati neri - e si concentra più intensamente sulle relazioni Black-White Reggimenti neri rispetto a qualsiasi suo predecessore. Il titolo di Glathaar esprime le sue tesi: lealtà, amicizia e rispetto tra ufficiali bianchi e soldati neri sono stati favoriti dai pericoli reciproci che hanno affrontato nel combattimento.
Glattaar descrive con precisione il trattamento discriminatorio del governo dei soldati neri in termini di retribuzione, promozione, cure mediche e incarichi di lavoro, sottolineando in modo appropriato la campagna dei soldati neri e dei loro ufficiali per ottenere l'opportunità di combattere. Questa possibilità è rimasta limitata durante tutta la guerra da politiche armate che Ha mantenuto la maggior parte delle unità nere che si occupano di assegnazioni posteriori e di lavoro in battaglioni di manodopera. Così, mentre il loro tasso di mortalità combattimento era solo un terzo di quello delle unità bianche, il loro tasso di mortalità dalla malattia, un grande killer in questa guerra, era due volte maggiore. Nonostante questi ostacoli, il coraggio e l'efficacia di diverse unità nere in combattimento hanno guadagnato un crescente rispetto da soldati bianchi scettici o ostili. Come afferma un funzionario bianco, "hanno combattuto la strada verso il rispetto di tutto l'esercito".
Nel tentativo di dimostrare la grandezza di questo cambiamento attitudinale, tuttavia, Glattaar sembra esagerare il razzismo prewar dei bianchi che diventano ufficiali nei reggimenti neri. "Prima della guerra," scrive questi uomini "quasi tutti hanno detenuti forti pregiudizi razziali". Mentre forse è vero per quegli ufficiali che si sono uniti alle unità nere per la promozione o per altri motivi autocentranti, questa affermazione falsa rappresenta gli atteggiamenti di molti abolizionisti Che sono diventati ufficiali nei reggimenti neri. Dopo aver trascorso anni a combattere contro il pregiudizio razziale endemico della società americana, hanno partecipato esageratamente a questo esperimento militare, che speravano di aiutare gli afroamericani a raggiungere la libertà e la parità civile postbellica. Secondo gli standard attuali di egualitarismo razziale, il paternalismo di questi uomini nei confronti degli afro-americani era razzista. Ma chiamare i loro "potenti giudizi razziali potenti" è di indulgere nel sciovinismo generazionale - per giudicare gli standard passati.
Google翻訳（独））
Joseph Glatthaar's Forged in Battle ist nicht das erste hervorragende Studium der schwarzen Soldaten und ihrer weißen Offiziere im Bürgerkrieg, aber es nutzt mehr Soldaten Briefe und Tagebücher - darunter seltenes Material von schwarzen Soldaten - und konzentriert sich intensiver auf Schwarz-Weiß-Beziehungen in Schwarze Regimenter als irgendwelche ihrer Vorgänger. Glathaars Titel drückt seine Thesen aus: Loyalität, Freundschaft und Respekt unter Weißen Offizieren und schwarzen Soldaten wurden durch die gegenseitigen Gefahren, die sie im Kampf gegenüberstellten, gefördert.
Glattaar beschreibt genau die diskriminierende Behandlung der schwarzen Soldaten in der Bezahlung, der Beförderung, der medizinischen Versorgung und der Arbeitsaufgaben der Regierung, indem sie die Kampagne der schwarzen Soldaten und ihrer Offiziere angemessen betont, um die Gelegenheit zu bekämpfen. Diese Chance blieb während des ganzen Krieges durch Armeepolitiken begrenzt Hielt die meisten schwarzen Einheiten, die in hinteren Staffelaufgaben dienen und in Arbeitsbataillonen arbeiten. So, während ihre Kampf-Todesrate nur ein Drittel der von weißen Einheiten war, war ihre Sterblichkeitsrate von Krankheit, ein bedeutender Mörder in diesem Krieg, doppelt so groß. Trotz dieser Hindernisse gewannen der Mut und die Wirksamkeit mehrerer schwarzer Einheiten im Kampf zunehmend Respekt von zunächst skeptischen oder feindlichen Weißen Soldaten. Wie ein weißer Offizier es ausdrückte, "haben sie sich in die Achtung der ganzen Armee gekämpft."
Wenn man versucht, die Größe dieser Einstellung zu zeigen, scheint Glattaar den Vorkriegs-Rassismus der Weißen zu übertreiben, die Offiziere in schwarzen Regimenter wurden. "Vor dem Krieg", schreibt er diese Männer, "fast alle von ihnen hielten mächtige rassische Vorurteile." Während vielleicht wahr von jenen Offizieren, die schwarzen Einheiten für die Förderung oder andere Selbstbedienungsmotive beigetreten sind, stellt diese Aussage die Haltung vieler Abolitionisten falsch dar Wer wurde Offiziere in schwarzen Regimentern. Nachdem sie Jahre damit verbracht hatten, gegen die Rennvorurteile in der amerikanischen Gesellschaft zu enden, nahmen sie in diesem militärischen Experiment, das sie hofften, den Afroamerikanern zu helfen, Freiheit und Nachkriegsgleichheit zu erreichen, egal. Nach den heutigen Standards des Rassen-Egalitarismus war der Paternalismus dieser Männer gegenüber Afro-Amerikanern rassistisch. Aber um ihre "mächtigen Rassenvorurteile" zu nennen, ist es, den Generationenchauvinismus zu verwöhnen,
Google翻訳（露））
Джоан Глаттаар, «Подделанный в битве», не является первым отличным изучением черных солдат и их белых офицеров в гражданской войне, но он использует больше писем и дневников солдат, в том числе редких материалов из черных солдат, и более интенсивно концентрируется на черно-белых отношениях в Черных полков, чем кто-либо из его предшественников. Название Глатаара выражает его тезисы: лояльность, дружба и уважение среди белых офицеров, а черные солдаты были вызваны взаимными опасностями, с которыми они столкнулись в бою.
Глэттаар точно описывает дискриминационное отношение правительства к черным солдатам в оплате, продвижении по службе, медицинском обслуживании и заданиях на работу, соответственно подчеркивая кампанию черных солдат и их офицеров, чтобы получить возможность сражаться. Этот случай оставался ограниченным на протяжении всей войны армейской политикой, которая Держал большинство черных отрядов, служащих в тыловых эшелонах и работая в трудовых батальонах. Таким образом, хотя их боевая смертность составляла лишь одну треть от уровня белых, их смертность от болезни, крупного убийцы в этой войне, была в два раза больше. Несмотря на эти препятствия, мужество и эффективность нескольких частей Черных в бою завоевали все большее уважение от первоначально скептически настроенных или враждебных белых солдат. Как сказал один белый офицер, «они пробились в почтение всей армии».
Однако, пытаясь продемонстрировать масштабы этого изменения отношения, Глаттаар, кажется, преувеличивает довоенный расизм белых людей, которые стали офицерами в черных полках. «До войны», - пишет он этим людям, «практически все они держали сильные расовые предрассудки». Хотя, возможно, это касается тех офицеров, которые присоединились к черным подразделениям для продвижения по службе или других корыстных мотивов, это заявление искажает отношение многих аболиционистов Которые стали офицерами в Черных полках. Проведя годы, борясь с расовой предрассудкой, эндемичной в американском обществе, они участвовали в этом военном эксперименте, в надежде, что они помогут африканским американцам добиться свободы и послевоенного гражданского равенства. По нынешним стандартам расового эгалитаризма этот мужской патернализм по отношению к афроамериканцам был расистским. Но называть их ощущения «могущественными расовыми предрассудками» - значит предаваться поколенному шовинизму - судить о прошлых стилях нынешних стандартов.
Google翻訳（中））
约瑟夫·格拉斯塔尔的伪造战争并不是黑战士和他们在内战中的白人军官的第一个优秀研究，而是使用更多的士兵信件和日记 - 包括黑军士兵的稀有材料，更集中于黑白关系黑色军团比其前任任何一个.Galathaar的头衔表达了他的论文：白人和黑人士兵之间的忠诚，友谊和尊重受到他们在战斗中所面临的相互危害的滋养。
格拉塔尔准确描述了政府对黑人士兵在薪酬，晋升，医疗和工作任务方面的歧视待遇，适当强调了黑人士兵及其军官的机会，争取机遇。保留了大部分黑人单位服役于后级任务，并在劳动营中工作。因此，虽然他们的战斗死亡率只有白人单位的三分之一，但他们的死亡率来自疾病，这场战争的主要杀手是两倍。尽管有这些障碍，几个黑人单位在战斗中的勇气和成效赢得了最初怀疑或敌对的白人战士的尊重。正如一名白人官员所说，“他们已经在全军的尊重中战斗了”。
然而，为了表明这种态度变化的严重程度，格拉塔尔似乎夸大了在黑团官兵中的白人战前的种族主义。 “在战争之前，”他写这些人，“几乎所有人都有强大的种族偏见。”尽管那些加入黑人单位晋升或其他自助动机的官员也许是这样，但是这个说法歪曲了许多废奴者的态度谁成为黑军团的官员。在美国社会花了几年的时间来抗争种族偏见，他们曾经参加过这次军事实验，他们希望帮助非洲裔美国人实现自由和战后公民平等。根据目前的种族平等主义标准，这些男性对非裔美国人的家长式是种族主义的。但是，他们称之为“强大的种族偏见”是为了沉迷于代代沙文主义 - 判断过去的现代标准。
Google翻訳（アラビア））
جوزيف غلاتهار مزورة في معركة ليست أول دراسة ممتازة من الجنود السود وضباط البيض في الحرب الأهلية، لكنه يستخدم المزيد من خطابات الجنود واليوميات - بما في ذلك المواد النادرة من الجنود السود - ويتركز بشكل أكثر كثافة على العلاقات السود الأبيض في الأفواج السوداء من أي من عنوان سابقتها. غلاثار يعبر عن أطروحاته: الولاء والصداقة والاحترام بين الضباط البيض والجنود السود تعززت من الأخطار المتبادلة التي واجهوها في القتال.
يصف غلاتار بدقة المعاملة التمييزية للحكومة من الجنود السود في الأجر والترقية والرعاية الطبية والمهام الوظيفية، والتأكيد بشكل مناسب على حملة من قبل الجنود السود وضباطهم للحصول على فرصة للقتال.وتظل هذه الفرصة محدودة طوال الحرب بسياسات الجيش التي أبقى معظم الوحدات السوداء التي تخدم في مهام القيادة الخلفية والعمل في كتائب العمل. وهكذا، في حين أن معدل الوفيات القتالية كان الثلث فقط من وحدات الأبيض، ومعدل وفياتهم من المرض، وهو القاتل الرئيسي في هذه الحرب، كان ضعف كبير. وعلى الرغم من هذه العقبات، فإن شجاعة وفعالية العديد من الوحدات السوداء في القتال فازت باحترام متزايد من الجنود البيض المتشككين أو المعادين في البداية. وكما قال أحد الضباط البيض "لقد حاربوا طريقهم إلى احترام جميع الجيش".
في محاولة لإظهار حجم هذا التغيير في المواقف، ومع ذلك، يبدو غلاتار المبالغة في العنصرية قبل الحرب من الرجال البيض الذين أصبحوا ضباط في أفواج سوداء. "قبل الحرب"، يكتب هؤلاء الرجال، "كلهم تقريبا لديهم تحيزات عنصرية قوية". وفي حين أن هذا البيان قد يكون صحيحا بالنسبة للضباط الذين انضموا إلى الوحدات السوداء للترقية أو غير ذلك من دوافع الخدمة الذاتية، فإن هذا البيان يسيء تمثيل مواقف العديد من ملغي عقوبة الإعدام الذي أصبح ضباطا في أفواج سوداء. وبعد أن أمضت سنوات في مكافحة التحيز العرقي المستوطن في المجتمع الأمريكي، شاركوا في هذه التجربة العسكرية، التي كانوا يأملون أن تساعد الأمريكيين الأفارقة على تحقيق الحرية والمساواة المدنية بعد الحرب. ووفقا للمعايير الحالية للمساواة العرقية، فإن أبوية هؤلاء الرجال تجاه الأمريكيين من أصل أفريقي كانت عنصرية.ولكن الدعوة إلى "التحيز العرقي القوي" هو الانغماس في شوفينية الأجيال - للحكم على المعايير الحالية للمثابرة.
Google翻訳（タイ））
การต่อสู้ฟอร์จออฟเกราะของ Joseph Glatthaar ไม่ใช่การศึกษาที่ยอดเยี่ยมครั้งแรกของทหารผิวดำและเจ้าหน้าที่ขาวของพวกเขาในสงครามกลางเมือง แต่ใช้ตัวอักษรและสมุดบันทึกของทหารมากกว่ารวมถึงวัสดุที่หายากจากทหารผิวดำและมุ่งเน้นที่ความสัมพันธ์ระหว่าง Black-White ในเรื่อง กองกำลังสีดำกว่าคำทำนายใด ๆ ของเขาชื่อเรื่องของ Glathaar เป็นการแสดงออกถึงวิทยานิพนธ์ของเขา: ความจงรักภักดีมิตรภาพและความเคารพในหมู่เจ้าหน้าที่ขาวและทหารผิวดำได้รับการสนับสนุนจากอันตรายซึ่งกันและกันที่พวกเขาเผชิญในการสู้รบ
Glattaar อธิบายถึงการเลือกปฏิบัติของทหารผิวดำในเรื่องการจ่ายเงินการส่งเสริมการดูแลทางการแพทย์และการมอบหมายงานอย่างเหมาะสมโดยเน้นการรณรงค์โดยทหารผิวดำและเจ้าหน้าที่ของตนเพื่อหาโอกาสในการสู้รบมีโอกาสเกิดขึ้นอย่าง จำกัด ตลอดช่วงสงครามโดยนโยบายของกองทัพ เก็บหน่วยดำส่วนใหญ่ไว้ในตำแหน่งที่ได้รับมอบหมายด้านหลังและทำงานในกองพันแรงงาน ดังนั้นในขณะที่อัตราการตายของพวกเขาต่อสู้เพียงหนึ่งในสามของหน่วยสีขาวอัตราการตายของพวกเขาจากโรคฆาตกรที่สำคัญในสงครามครั้งนี้เป็นสองเท่าที่ดี แม้จะมีอุปสรรคเหล่านี้ความกล้าหาญและความมีประสิทธิผลของหน่วยรบสีดำหลายแห่งในการสู้รบจะเพิ่มความเคารพนับถือจากทหารผิวขาวที่สงสัยหรือเป็นศัตรู เจ้าหน้าที่ขาวคนหนึ่งกล่าวว่า "พวกเขาต่อสู้เพื่อเคารพกองทัพทั้งหมด"
ในความพยายามที่จะแสดงให้เห็นถึงขนาดของการเปลี่ยนแปลงทัศนคตินี้ แต่ดูเหมือนว่า Glattaar จะพูดเกินความลัทธิเหยียดผิวของชาวผิวขาวที่กลายมาเป็นนายทหารในกองกำลังสีดำ "ก่อนที่จะเกิดสงคราม" เขาเขียนคนเหล่านี้ว่า "แทบทุกคนมีอคติที่มีอคติอย่างมีประสิทธิภาพ" ในขณะที่ความเป็นไปได้ที่แท้จริงของบรรดาเจ้าหน้าที่ที่เข้าร่วมกับหน่วยงานสีดำเพื่อโปรโมตหรือแรงจูงใจในการแสดงตนอื่น ๆ คำแถลงนี้บิดเบือนทัศนคติของผู้นิยมลัทธิการล้มเลิกจำนวนมาก ซึ่งกลายเป็นนายทหารในกองกำลังสีดำ ต้องใช้เวลาหลายปีในการสู้รบกับอคติทางเชื้อชาติในสังคมอเมริกันพวกเขาจึงเข้าร่วมการทดลองทางทหารแบบนี้ซึ่งหวังว่าจะช่วยให้ชาวแอฟริกันอเมริกันบรรลุอิสรภาพและความเท่าเทียมกันในสงครามกลางเมืองหลังสงคราม ตามหลักจรรยาบรรณทางเชื้อชาติในปัจจุบันความเป็นบิดาของคนเหล่านี้ต่อชาวแอฟริกันอเมริกันเป็นเรื่องแบ่งแยกเชื้อชาติ แต่การที่เรียกว่า "การเหยียดผิวอย่างมีประสิทธิภาพ" คือการดื่มด่ำในความเชื่อโชคลางในยุค - เพื่อตัดสินในปัจจุบันตามมาตรฐานปัจจุบัน
Joseph Glatthaar Ditempa dalam Pertempuran bukanlah studi terbaik pertama untuk tentara Hitam dan perwira Putih mereka dalam Perang Saudara, namun menggunakan lebih banyak surat dan catatan harian tentara - termasuk materi langka dari tentara Hitam - dan lebih berkonsentrasi pada hubungan Black-White di Resimen hitam daripada yang dilakukan pendahulunya. Judul Glathaar mengungkapkan tesisnya: kesetiaan, persahabatan, dan rasa hormat di antara perwira Putih dan tentara Hitam dipupuk oleh bahaya bersama yang mereka hadapi dalam pertempuran.
Glattaar secara akurat menggambarkan perlakuan diskriminatif pemerintah terhadap tentara Hitam dalam gaji, promosi, perawatan medis, dan tugas pekerjaan, dengan tepat menekankan kampanye oleh tentara Hitam dan petugas mereka untuk mendapatkan kesempatan untuk berperang. Kesempatan itu tetap terbatas sepanjang perang oleh kebijakan militer yang Menjaga sebagian besar unit Black bertugas di tugas di bawah eselon dan bekerja di batalyon tenaga kerja. Jadi, sementara tingkat kematian tempur mereka hanya sepertiga dari unit Putih, tingkat kematian mereka dari penyakit, pembunuh utama dalam perang ini, dua kali lebih besar. Terlepas dari hambatan ini, keberanian dan efektivitas beberapa unit Black dalam pertempuran memenangkan rasa hormat yang meningkat dari prajurit White yang skeptis atau bermusuhan. Seperti yang dikatakan seorang perwira Putih, "mereka telah berjuang menuju penghormatan terhadap semua tentara."
Dalam usaha untuk menunjukkan besarnya perubahan sikap ini, bagaimanapun, Glattaar tampaknya membesar-besarkan rasisme sebelum perang dari orang-orang kulit putih yang menjadi petugas di resimen Hitam. "Sebelum perang," dia menulis orang-orang ini, "hampir semua dari mereka memiliki prasangka rasial yang kuat." Meskipun mungkin benar para perwira yang bergabung dengan unit Black untuk promosi atau motif melayani diri sendiri, pernyataan ini salah mengartikan sikap banyak orang abolisionis. Yang menjadi petugas di resimen Black. Setelah bertahun-tahun berjuang melawan prasangka ras yang endemik di masyarakat Amerika, mereka berpartisipasi dalam eksperimen militer ini, yang mereka harapkan dapat membantu orang-orang Afrika-Amerika meraih kebebasan dan kesetaraan sipil pascaperang. Dengan standar egalitarianisme rasial saat ini, paternalisme pria ini terhadap orang-orang Amerika Afrika bersifat rasis. Tapi untuk menyebut "rekayasa rasial" mereka yang kuat adalah untuk memanjakan diri dalam chauvinisme generasi - untuk menilai masa lalu dengan standar sekarang.
Trận đánh Forged in Battle của Joseph Glatthaar không phải là cuộc nghiên cứu xuất sắc đầu tiên của binh lính Đen và các nhân viên White của họ trong cuộc nội chiến, nhưng nó sử dụng nhiều chữ cái và nhật ký của những người lính - bao gồm các tài liệu hiếm hoi từ những người lính đen - và tập trung sâu hơn vào quan hệ Black-White trong Các trung đội đen hơn bất kỳ người tiền nhiệm nào của nó. Tiêu đề của Glathaar diễn tả các luận án của ông: lòng trung thành, tình bạn và sự tôn trọng giữa các sĩ quan White và binh lính Black đã được thúc đẩy bởi những nguy hiểm lẫn nhau mà họ phải đối mặt.
Glattaar đã mô tả chính xác sự đối xử phân biệt đối xử của quân nhân Black trong việc trả lương, thăng tiến, chăm sóc y tế và phân công việc, nhấn mạnh chiến dịch của binh lính Black và các nhân viên của họ để có cơ hội chiến đấu. Giữ được hầu hết các đơn vị Đen phục vụ cho các nhiệm vụ ở phía sau và làm việc trong các tiểu đoàn lao động. Vì vậy, trong khi tỷ lệ tử vong do chiến đấu chỉ bằng một phần ba so với các đơn vị Trắng, tỷ lệ tử vong do bệnh tật, một kẻ giết người chính trong cuộc chiến này, gấp đôi. Mặc dù những trở ngại này, sự can đảm và hiệu quả của một số đơn vị Đen trong chiến đấu đã ngày càng được tôn trọng từ những người lính trắng hoài nghi hoặc thù địch. Như một nhân viên White nói, "họ đã chiến đấu theo hướng tôn trọng toàn bộ quân đội".
Tuy nhiên, để cố gắng chứng minh được mức độ thay đổi thái độ này, Glattaar dường như phóng đại lời nói đến sự phân biệt chủng tộc trước chiến tranh của những người Trắng, những người trở thành sĩ quan trong các trung đoàn Đen. "Trước khi chiến tranh," ông viết những người này, "hầu như tất cả họ đều có những thành kiến về chủng tộc mạnh mẽ." Mặc dù có lẽ đúng với những sĩ quan tham gia vào các đơn vị Đen để quảng bá hoặc những động cơ tự phục vụ khác, tuyên bố này sai lệch thái độ của nhiều người bãi nhiệm Người đã trở thành sĩ quan trong các trung đoàn Đen. Đã trải qua nhiều năm chiến đấu chống lại thành kiến chủng tộc đặc biệt trong xã hội Mỹ, họ đã tham gia vào cuộc thử nghiệm quân sự này, mà họ hy vọng sẽ giúp người Mỹ gốc Phi Châu giành được tự do và bình đẳng sau chiến tranh. Theo các tiêu chuẩn hiện đại về chủ nghĩa bình quân, chủ nghĩa bình quyền chủng tộc của người đàn ông này đối với người Mỹ gốc Phi là phân biệt chủng tộc. Nhưng để gọi họ là "quan điểm phân biệt chủng tộc mạnh mẽ" là để thưởng thức các chủ nghĩa vô thần thế hệ - để đánh giá các chuẩn mực hiện tại.
Google翻訳（ハングル））
Joseph Glatthaar의 Battle in Forge는 남북 전쟁에서 흑인 병사들과 그들의 백인 장교들을 대상으로 한 최초의 훌륭한 연구는 아니지만, 흑인 병사들의 희귀 한 자료를 포함하여 더 많은 병사들의 편지와 일기를 사용하며 흑인과 백인 간의 관계에보다 집중적으로 집중합니다. 흑기 연대는 전임자들 중 누구도 할 수없는 것입니다. 그 래서의 제목은 자신의 논문을 표현합니다 : 백인 장교와 흑인 병사 간의 충성심, 우정, 존중은 전투에서 직면 한 상호 위험에 의해 촉진되었습니다.
Glattaar는 흑인 병사들에 대한 정부의 차별 대우에 대해 지불, 승진, 의료 및 직업 배정을 정확하게 묘사하며, 흑인 병사와 그들의 장교들이 전투 기회를 갖도록 적절하게 강조하고 있습니다.이 기회는 육군 정책 후부 제대 임무를 수행하고 노동 대대에서 일하는 대부분의 흑인 부대를 유지했습니다. 따라서 그들의 전투 사망률은 White 단위의 3 분의 1에 불과했지만이 전쟁의 주요 사망자 인 질병으로 인한 사망률은 두 배나 컸습니다. 이러한 장애물에도 불구하고, 전투에서의 여러 흑인 유닛의 용기와 효과는 처음에는 회의적이거나 적대적인 백인 군인들로부터 존경심을 얻었습니다. 한 백인 장교가 말했듯이 "그들은 모든 군대의 존경에 맞서 싸웠다."
그러나이 태도 변화의 규모를 보여주기 위해, Glattaar는 흑인 연대에서 장교가 된 백인 남성들의 전쟁 전 인종 차별을 과장하는 것처럼 보인다. "전쟁 이전에, 그는 사실상 모든 사람들이 강력한 인종적 편견을 가졌습니다."승진이나 다른 자조 동기로 흑인 부대에 합류 한 장교들에게 아마도 사실이지만,이 성명서는 많은 노예제 폐지 론자들의 태도를 잘못 진술하고 있습니다 흑인 연대에서 장교가 된 사람. 미국 사회에서 풍토병에 대한 편견에 맞서 싸우면서 수년을 보냈지 만, 그들은 아프리카 계 미국인이 자유와 전후 평등을 달성하는 데 도움이되기를 희망하는이 군사 실험에 참여했습니다. 인종 평등주의의 현행 표준에 따르면 아프리카 계 미국인에 대한이 남성의 가부장주의는 인종 차별적이었다. 그러나 감탄사를 "강력한 인종적 편견"이라고 부르는 것은 과거의 시대에 뒤 떨어진 현재의 기준을 판단하는 세대 간 우월주의에 빠지게하는 것이다.
